Zo'n dag is weer voorbij voor je er erg in hebt. Niks gedaan en ineens is het 20:00 uur.
Dat niks is dan rustig wakker worden, een heerlijk ontbijtje bereid zien worden (die bacon moet toch een keer op) en daarna samen een bakkie koffie terwijl we het laatste nieuws tot ons nemen.
Het is hier enorm warm, maar in Nederland schijnt het ook goed te dooien, zo begrijpen wij.
Omdat het niet goed voelt compleet niet te bewegen op een dag, voor de één geldt dat meer dan voor de ander, wandelen we naar het naastgelegen Llandovery om daar eens te gaan kijken.
De weg wordt volop gebruikt door motorrijders die dit schitterende weekend gebruiken om nog wat bochtige weggetjes te rijden voordat het herfst wordt. Ook op de camping staan verschillende groepen.
Hier in de UK heb je best wel veel van die hele rare winkeltjes waarbij het ons een raadsel is hoe die kunnen bestaan. Het pand moet haast wel afbetaald en eigendom zijn, maar dan nog vraag je je af hoe ze kunnen stoken en eten.
In dit kleine plaatsje alleen al twee van dit soort pandjes. Een enorme berg zooi, van vaak mindere kwaliteit dan onze kringloopwinkels. Ik zou niet raar opkijken als daar bijvoorbeeld één rechter schoen zou worden aangeboden, dat niveau.
Uiteraard ruikt het allemaal uiterst muf, maar hier draagt dat dan bij aan het sfeertje.
Midden in die winkel zit, in een dikke fauteuil, een nog dikkere dame met haar snufferd voor een ventilator die te koop is voor £ 2,50, het prijskaartje danst mee met standje turbo. Met een heel chique accent duidt ze de warme dag; it's a bit of a naughty one today, isn't it? Ik houd zo enorm van dit soort taalgebruik!
Vandaag maken we de wandeling niet te lang, we houden het na een uurtje voor gezien. We vinden het wel heel erg warm. Voor de één geldt dat meer dan voor de ander.
Aan het eind van de dag horen we zo'n kinderlokker muziekje steeds dichterbij komen. Je gaat toch niet menen... jawel hoor, zo'n ijscokarretje komt over de camping rijden.
We wedden dat de overbuurman een ijsje gaat kopen.
In het kader van 'gluren bij de buren' houden zij ons deze middag aardig bezig. Ze zijn met een soort van waterscooter voor op de weg, een omgekeerde trike; 1 wiel achter, 2 voor én een auto. Op die auto hebben ze een tent. Super stoer op een Land Rover met een stoer hikers stel, van die Bever Sport modellen zeg maar.
Denk nu voor die Land Rover een Skoda en voor die Bever Sport modellen Magda en mij. Denk daar nog drie onopgevoede k*keffertjes bij, dan heb je het plaatje zo ongeveer compleet.
Het karretje komt steeds dichterbij en rijdt eerst achter ons langs. Mrs. Whippy, mind that child zo lezen we. A dirty mind is a joy forever, maar dit moet ik even verwerken. Helemaal als blijkt dat er twee pafferige kerels in zitten. Wie van de twee zou nu mrs. Whippy zijn?
Zo rond de 100 decibel stopt hij voor onze neus.
En natuurlijk haalt de buurman ijsjes. Vijf zelfs, voor elk keffertje ook een. Ja echt!
Uiteindelijk brengt de schitterende zonsondergang ons sfeertje weer een beetje terug.
