Woensdag

Onder het motto; it's a dirty job, but someone has to do it, voltooi ik mijn corvee waarna we rond 10:30 de camping in Pencelli af rijden en verder noordwaarts gaan. 

Via de A470 verlaten we de Brecon Beacons en rijden we door Snowdonia national park naar the isle of Anglesey, een schitterende route.

Eerst nog even tanken, je weet maar nooit hoeveel tankstations je nog tegen gaat komen (genoeg). De diesel is hier duurder dan de benzine trouwens.

Normaliter zouden we zo'n beetje elk gehuchtje even aandoen, kerkje kijken, cream tea doen etc., maar we zijn ten prooi gevallen aan een van de zeven hoofdzonden, hebzucht. 

We hadden een bescheiden camper gereserveerd maar konden ook dit gevaarte zonder meerprijs krijgen. Ja gerne was de reflex, maar het gevolg is dat in ieder geval één van ons die kleine plaatsjes nu liever mijdt met deze bijna 8 meter. 

Mangs bu'j te bange (soms ben je te bang) want 9 van de 10 keer past het toch en die 10e keer ga je gewoon achteruit terug, maar zo werkt dat niet. Die mangs bu'j te bange geldt daarmee net zo hard voor mij, want we zitten nog 2,5 week saampjes in dit hobbelende hokje. 

Lang verhaal kort, wat meer doorgaande wegen dus, we komen hier nog een keer terug met kleiner materieel en voor nu thee met een koekje in de camper. 

Via de Britannia Bridge komen we op het eiland Anglesey, waar Magda een mooie camping heeft gespot. Vanochtend nog even gebeld of er plek was. Eigenlijk niet, wel vanaf morgen, maar met een tussenoplossing zijn we alsnog welkom. 

Morgen moeten we 5 meter rijden, om een plekje op te schuiven. We zullen je er verder niet mee vermoeien. 

We hebben verreweg de beste plek van de hele camping, met de voorbumper aan zee!

Het wordt de komende dagen (voor onze begrippen) hartstikke mooi weer hier, rond de 20 graden met een zonnetje, dus we blijven hier nog wel even. 

Genoeg boeken bij ons en twee dorpjes op loopafstand.