Vrijdag
Als we aan het ontbijt zitten zien we onze eenzame buurman opbreken en vertrekken. Hij stond daar alleen met zijn camper en oogde nogal eenzaam, maar leek ook niet open te staan voor een praatje. Het had iets triestigs.
Embedded Files
Met een heptagonisch muntje gaan we nog even richting toiletgebouw om daarna eens nader stil te staan bij het enorme getijdenverschil hier. Het verschil tussen eb en vloed is bijna 8 meter!
We kiezen een vast punt, dat we over een uur of 6 ook nog kunnen terug vinden en maken wat foto's nu het water op zijn hoogst is. Ter vergelijk eenzelfde foto als het water op z'n laagst is.
En dan denk je misschien, is het niet een beetje overdreven je halverwege de dag, op een camping, om te kleden? Niet als je een volle beker koffie over jezelf heen gooit (net als gisteren).
Het leek zo'n leuk plaatje, kopje koffie op de leuning van het campingstoeltje aan zee... nog een klein beetje naar links... OEPS.
Al meer dan 10 jaar heb ik die stoeltjes achter op de motor als ik met Ad op vakantie ga, nooit wat mee gebeurd. Neem je ze een keer mee op een vakantie met Magda... sta je ze tot twee keer toe af te spoelen.
Vanuit de lucht is het verschil trouwens ook goed te zien. En als we dan toch aan het water zitten, kunnen er ook weer wat mooie plaatjes worden geschoten.
's Middags klauteren we naar het nabij gelegen plaatsje Moelfre. Deze campsite ligt aan een coastal path, een wandelpad langs de kust dat ook naar Moelfre loopt, alleen is dit stuk afgesloten omdat een deel daarvan is ingestort. Maar volgens eigenwijze karakter-vaste Magda zal dat allemaal wel meevallen en we wurmen ons om het hekje heen... Met als gevolg dat we langs het water over de rotsen aan het klauteren komen om niet het hele eind terug te moeten en daar opnieuw te moeten beginnen.
Het stukje pad dat wel begaanbaar is, is wel mooi!
Maar als beloning voor het geklauter kunnen we wel een vinkje zetten! Nadat we het gehuchtje hebben bekeken strijken we neer bij Ann's pantry voor een truttige cream tea, die er voor ons toch bij hoort.
Terug wandelend naar de camping komen we langs een chippy, daar konden we straks zo maar eens voor terugkomen!
Op het asfalt loopt het wel een stuk makkelijker hè, dan dat geklauter op die rotsen, vind je niet? probeer ik nog, maar Magda doet net of ze het niet hoort.
Na nog een drone vluchtje bij eb en een kopje koffie -met twee handjes-, lopen we inderdaad maar even terug voor een good ol' fish & chips.
Op zich is het niet super ver naar de chippy, maar met al dat stijgen en dalen heb je het idee dat je, eenmaal weer thuis, de helft alweer verbrand hebt.
Kan er zo mooi een extra biertje in.
Google Sites
Report abuse